Veritabanı yönetim sisteminde tablolara check constraint (kontrol kısıtı) eklemek, veri bütünlüğünü sağlamak ve istenmeyen veri girişini önlemek için önemli bir adımdır.
SQL’de tablolara check constraint eklemek için ALTER TABLE ifadesini kullanırız. Check constraint, tablodaki bir veya daha fazla sütunun belirli bir koşulu sağlamasını gerektiren bir kısıttır. İşte adım adım nasıl yapılacağına dair bir örnek:
Adım 1:
Tablo oluşturma Öncelikle, check constraint eklemek istediğiniz bir tablo oluşturmanız gerekmektedir. Örneğin, “Musteriler” adında bir tablo oluşturmak için aşağıdaki gibi bir SQL ifadesi kullanabilirsiniz:
CREATE TABLE Musteriler ( ID INT PRIMARY KEY, Ad VARCHAR(50), Yas INT, Cinsiyet VARCHAR(10) );
Adım 2:
Check constraint ekleme Daha sonra, ALTER TABLE ifadesini kullanarak check constraint’i tabloya ekleyebilirsiniz. Örneğin, “Musteriler” tablosuna yaş sütunu için bir check constraint eklemek istediğimizi varsayalım. Yaşın 18 ile 65 arasında olması gerektiğini belirtmek için aşağıdaki gibi bir SQL ifadesi kullanabiliriz:
ALTER TABLE Musteriler ADD CONSTRAINT CHK_Yas CHECK (Yas >= 18 AND Yas <= 65);
Bu ifade, “Musteriler” tablosuna “CHK_Yas” adında bir check constraint ekler. Bu kısıt, yaş sütununun 18 ile 65 arasında bir değere sahip olmasını zorlar.
Adım 3:
Check constraint’i test etme Son olarak, check constraint’in doğru çalıştığından emin olmak için tabloya uygun ve uygun olmayan verileri ekleyerek test edebilirsiniz. Örneğin:
INSERT INTO Musteriler (ID, Ad, Yas, Cinsiyet) VALUES (1, ‘Ahmet’, 25, ‘Erkek’);
Bu komut, geçerli bir yaş değeri içerdiği için check constraint’in başarılı olduğunu gösterir. Ancak aşağıdaki örnekte:
INSERT INTO Musteriler (ID, Ad, Yas, Cinsiyet) VALUES (2, ‘Ayşe’, 17, ‘Kadın’);
Bu komut, 17 yaşındaki bir kişiyi eklemeye çalıştığımız için check constraint tarafından engellenecektir.
Sonuç: SQL’de tablolara check constraint eklemek, veri bütünlüğünü sağlamak ve istenmeyen veri girişini önlemek için önemli bir adımdır. ALTER TABLE ifadesi kullanılarak check constraint kolayca eklenebilir. Check constraint, tabloya eklendikten sonra otomatik olarak çalışır ve tabloya yapılan her veri ekleme veya güncelleme işleminde kontrolü sağlar.
Check constraint’ler, veritabanındaki diğer kısıtlarla birlikte kullanılabilir. Örneğin, PRIMARY KEY, FOREIGN KEY veya UNIQUE kısıtlarıyla birlikte check constraint kullanarak daha kapsamlı veri bütünlüğü sağlanabilir.
Tablolara check constraint eklerken aşağıdaki noktalara dikkat etmek önemlidir:
- Check constraint, tabloda belirli bir sütunun değerine dayanır. Bu nedenle, sütunun veri tipi ve boyutu ile uyumlu bir şekilde check constraint tanımlanmalıdır.
- Check constraint, mantıksal bir koşulu temsil eder. Bu koşulu doğru bir şekilde tanımlamak ve yazmak önemlidir. Mantıksal operatörler (AND, OR) ve karşılaştırma operatörleri (>=, <=, =, vb.) kullanarak koşulları oluşturabilirsiniz.
- Check constraint’in adı benzersiz olmalıdır. Farklı check constraint’ler için farklı adlar kullanmak, yönetim ve hata ayıklama süreçlerini kolaylaştırır.
- Check constraint, tablonun mevcut verilerine uygulanabilir veya sadece yeni verilerin eklenmesi sırasında kontrol edilebilir. Bu durumu CONSTRAINT ifadesinde belirleyebilirsiniz.
SQL’de check constraint kullanarak tablolara veri bütünlüğünü sağlamak, veritabanının güvenliğini artırır ve istenmeyen veri girişini engeller. Bu nedenle, tablolarınızı oluştururken check constraint’leri doğru ve uygun şekilde tanımlamak önemlidir.
